Tak zwane wypalanie traw, mimo przekonania większości społeczeństwa nie jest procesem dobroczynnym. Powszechne wciąż poglądy, że proces ten użyźnia glebę, powoduje szybszy i bujniejszy rozwój traw, jest nieprawidłowe. Wypalanie traw działa negatywnie zarówno na faunę i florę naszych terenów.
Dlaczego ? Istnieje wiele czynników nie sprzyjających temu procesowi m.in.:
• uniemożliwione zostaje naturalne rozkładanie się resztek roślinnych, które wzbogacają glebę
• zahamowana zostaje asymilacja azotu z powietrza
• ziemia wyjaławia się
• do atmosfery przedostają się substancje trujące, mające negatywny wpływ na ludzi jak i zwierzęta, które nie mają szans w spotkaniu z żywiołem [ płazy (żaby, jaszczurki), ssaki (krety, ryjówki, jeże, zające, lisy, borsuki, kuny, ryjówki i inne drobne gryzonie)]. Ogień uśmierca również wiele pożytecznych zwierząt bezkręgowych, m.in. dżdżownice (mające pozytywny wpływ na strukturę i właściwości gleby )
• wypalanie traw często z łąk, nieużytków itp. przenosi się na teren kompleksów leśnych, które ogień trawi z łatwością.
, Najczęściej jednak wypalanie traw powoduje pożary, które w owym okresie są szczególnie niebezpieczne, gdyż zeszłoroczna roślinność jest bardzo sucha, a pojawiające się podmuchy wiatru z łatwością powiększają obszar zajęty ogniem. Niejednokrotnie ogień, wywołany przez ludzi obraca się przeciwko nim w wyniku czego odbiera im życie oraz dobytek . Należy, więc zdawać sobie sprawę z tego, iż w tym okresie roślinność jest wyjątkowo podatna na działanie ognia.
Wielu ludzi kultywuje jednak ten zwyczaj, żyjąc często w nieświadomości, że jest to niebezpieczne, nielegalne i surowo zabronione.
Dla tych, którzy mimo wszystko decydują się na wypalanie traw czekają konsekwencje wynikające m.in. z ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 z późn. zm.), art. 124. „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów". Art. 131: „Kto...wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary… – podlega karze aresztu albo grzywny"; Art. 163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 z późn. zm.) stanowi: „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10".
Warto, więc zastanowić się nad sensem pielęgnowania innych mniej szkodliwych zwyczajów, nie niosących ze sobą konsekwencji karnych, i nie próbować pomóc naturze a uwierzyć w jej mądrość i naturalne tempo rozwoju